Stymulacja Nerwu Błędnego – jak działa i w czym może pomóc.
Urządzenie Parasym ™ jest urządzeniem medycznym i zapewnia nieinwazyjną neurostymulację w celu wykorzystania korzystnych mechanizmów terapeutycznych nerwu błędnego.
Mikropulsy prądu elektrycznego są przesyłane przez specjalnie zaprojektowaną elektrodę nauszną skierowaną na nerw błędny.
Stymulacja nerwu błędnego
Nerw błędny zapewnia unikalne wejście do mózgu poprzez jego gałąź uszną, gdzie stymulacja elektryczna umożliwia bezpośredni modulacyjny dostęp do podkorowych obszarów mózgu. Jest to o tyle ważne, ponieważ łączą się one z kilkoma neurofizjologicznymi i neurozapalnymi szlakami odbudowy.
Rozwój stymulacji nerwu błędnego (VNS) w trakcie terapii rozpoczął się od badań Jamesa Corninga, który opracował pierwsze podstawowe funkcjonujące urządzenie VNS. Pod koniec lat 90., po sukcesie kilku prób klinicznych ilustrujących korzystne zastosowanie VNS w leczeniu opornej na leczenie padaczki i depresji, FDA zatwierdziła jego zastosowanie w wymienionych przypadkach. Ilustruje to bezpieczne i skuteczne stosowanie tej metody leczenia. Korzystanie z VNS jako metody leczenia było nadal ograniczone koniecznością chirurgicznej implantacji. Dodatkowo dochodziło ograniczenie geograficzne (centra specjalizujące się w procedurze), decyzyjne według ciężkości stanu zdrowia (uzasadniające zabieg chirurgiczny) i finansowe (ci, których stać było na procedurę).
W ostatnim dziesięcioleciu dokonano jednak wielkich postępów w dziedzinie stymulacji nerwu błędnego. Dzięki lepszemu zrozumieniu anatomii i badaniom stosowanym można stymulować nerw błędny bez konieczności zabiegu chirurgicznego. Jest to możliwe dzięki wykorzystaniu gałęzi usznej nerwu, która przebiega poza skrawkiem ucha zewnętrznego. Metoda ta znana jest jako przezskórna stymulacja nerwu błędnego (tVNS). Wykazano, że ten sposób aktywuje ścieżki nerwu błędnego w taki sam sposób, jak w przypadku procedury chirurgicznej (VNS), co czyni ją dostępną, mało ryzykowną i tańszą drogą do stymulacji nerwu błędnego. Doprowadziło to do rozwoju już rozwijającego się pola medycyny bioelektrycznej, w której zakres neuromodulacji za pośrednictwem nerwu błędnego jest ogromny.
Dlaczego stymulowanie nerwu błędnego jest korzystne?
Stymulacja nerwu błędnego wykorzystuje kilka działań modulujących w układach nerwowym, immunologicznym, autonomicznym, hormonalnym, sercowo-oddechowym i żołądkowo-jelitowym. Dokładne mechanizmy działania VNS są wciąż nie do końca poznane, pomimo to korzystne efekty są zauważane, a sama stymulacja jest bezpieczna.
Terapie stymulacji nerwu błędnego zostały już zatwierdzone przez organy regulacyjne do takich zastosowań, jak poprawa nastroju, łagodzenie bólu, poprawa snu i zmniejszenie lęku; trwają badania nad oceną właściwości modulacji serca i stanu zapalnego, a także wykorzystujące efekty neuroplastyczności.
Stymulacja nerwu błędnego – mechanizm działania
Modulacja autonomiczna
Nerw błędny jest głównym nerwem przywspółczulnej części autonomicznego układu nerwowego, który reguluje nieświadome procesy w ciele. Paraasympatyczny układ nerwowy (PNS) jest często określany jako system „odpoczynku i trawienia”, podczas gdy sympatyczny układ nerwowy (SNS) jest uważany za system „walki lub ucieczki”. Wykazano, że stymulacja nerwu błędnego zwiększa aktywność PNS / zmniejsza aktywność SNS. Dalej, poprzez regulację homeostazy metabolicznej, nerw błędny kontroluje również częstość akcji serca, przy czym wzrost aktywności błędnej jest związany ze spadkiem częstości akcji serca. Jest to istotne, ponieważ uważa się, że dysfunkcja autonomiczna, charakteryzująca się nadaktywną odpowiedzią SNS, stanowi podstawę chronicznych stanów przewlekłych.
Neuroprzekaźniki
Neuroprzekaźniki to substancje chemiczne, a ich przykładami są serotonina, noradrenalina / noradrenalina i kwas gamma-aminomasłowy (GABA). Badania w tym obszarze wskazują, że pobudzenie nerwu błędnego może wpływać na uwalnianie neuroprzekaźników w mózgu. Badania kliniczne wskazują, że VNS prawdopodobnie powoduje zmiany w serotoninie (Ben-Menachem i in. 1995), noradrenalinie (Krahl i in. 1998), GABA i glutaminianu (Walker i in. 1999). Wszystkie wspomniane są neuroprzekaźnikami zaangażowanymi w patogenezę depresji. Uważa się, że ten wpływ na neuroprzekaźniki, wraz z szeregiem innych teoretycznych mechanizmów, wyjaśnia działanie poprawiające nastrój wynikające ze stymulacji nerwu błędnego.
Modulacja zapalna
Przyjmuje się, że układ nerwowy odruchowo reguluje reakcję zapalną w czasie rzeczywistym, podobnie jak kontroluje tętno i inne funkcje życiowe. Uważa się, że dzieje się to za pośrednictwem nerwu błędnego poprzez neuronowy mechanizm odruchowy znany jako „odruch zapalny”. Mózg odbiera sygnały z układu odpornościowego w celu optymalnego kontrolowania stanu zapalnego w ciele, jednak dysfunkcja tych sygnałów może prowadzić do nadmiernego stanu zapalnego. Zaobserwowano, że bez aktywności nerwu błędnego (z powodu wagotomii lub zmian neuronalnych) nie było odruchu zapalnego, co skutkowało nadmierną wrodzoną odpowiedzią immunologiczną i toksycznością cytokin (nadmierne zapalenie). Doprowadziło to do badań klinicznych i wykazania, że stymulacja nerwu błędnego może prowadzić do zmniejszenia ilości cytokin zapalnych. Uważa się, że przeciwzapalne właściwości (stymulowanie) nerwu błędnego zachodzą poprzez cholinergiczną ścieżkę przeciwzapalną (CAP), a także za pośrednictwem osi podwzgórzowej przysadki mózgowej (HPA). Te spostrzeżenia doprowadziły do nowych możliwości w leczeniu stanów zapalnych.
Neuroplastyczność
Badania pod koniec XX wieku wykazały, że wiele aspektów mózgu można zmienić ponieważ są one „plastyczne”, nawet w wieku dorosłym. Neuroplastyczność to zdolność mózgu do restrukturyzacji poprzez generowanie nowych połączeń neuronowych. Pozwala neuronom lub komórkom nerwowym w mózgu kompensować obrażenia lub choroby i zmieniać ich procesy w odpowiedzi na nowe sytuacje lub zmiany środowiskowe. Promowanie efektów neuroplastycznych z tVNS / VNS poprzez zmiany poziomów neuroprzekaźników ośrodkowego układu nerwowego i / lub przetwarzania doprowadziły do większego skupienia się na zastosowaniu tVNS jako terapii szumu w uszach i rehabilitacji udaru mózgu. Obecnie przyjmuje się teorię, że znaczna liczba przypadków szumów usznych powstaje lub jest nieproporcjonalna z powodu niedostosowanej plastyczności kory słuchowej. Aplikacje te wykorzystują mechanizmy „ukierunkowanej plastyczności” poprzez stymulowanie błędnika w celu promowania neuroplastyczności i powiązania go z określonym bodźcem, np. terapia dźwiękowa (w przypadku szumu w uszach) lub ćwiczenia rehabilitacyjne (w celu wyzdrowienia po udarze). Doprowadziło to do takich rezultatów, jak przyspieszenie i poprawa powrotu do zdrowia po udarze i zmniejszenie objawów szumu w uszach.
Urządzenie Parasym ™ jest obecnie używane w wiodących ośrodkach zdrowia i ośrodkach akademickich w praktyce klinicznej i nowych dziedzinach badań.
Neurostymulator nerwu błędnego można kupić w sklepie Mitoterapia: link.
Źródło: www.parasym.co