Stymulacja nerwu błędnego tVNS jako metoda na dobre zdrowie i młodość

Urządzenie Parasym znacznie zwiększa aktywność części parasympatycznej AUN odpowiadającej za regenerację.

Równowaga autonomicznego Układu Nerwowego

Przywspółczulny układ nerwowy (PNS) i współczulny układ nerwowy (SNS) – działają w równowadze i razem tworzą autonomiczny układ nerwowy (AUN), który jest odpowiedzialny za wiele autonomicznych (nieświadomych) procesów w ciele. 

Układ przywspółczulny nazywany jest „odpoczynkiem i trawieniem”, a układ współczulny służy do „walki lub ucieczki”. Aktywacja PNS zmniejsza aktywność SNS i odwrotnie, ponieważ systemy te działają w równowadze. Z terapeutycznego punktu widzenia korzystne jest włączenie przywspółczulnej aktywności na żądanie (lub zmniejszenie aktywności współczulnej).

Nerw błędny łączy się z PNS, a aktywność nerwu błędnego jest skorelowana z aktywnością autonomicznego układu nerwowego. W rezultacie postawiono hipotezę, że celowana stymulacja nerwu błędnego (mikropulsami prądu elektrycznego) może prowadzić do aktywacji układu przywspółczulnego, a także do wykorzystania mechanizmów terapeutycznych AUN.

Stymulacja nerwu błędnego

Stymulowanie nerwu błędnego zostało dobrze wykorzystane w praktyce klinicznej poprzez chirurgiczne wszczepienie elektrody do nerwu i włożenie urządzenia podobnego do rozrusznika serca. Jednak ta procedura jest kosztowna, dostęp jest ograniczony, a operacja wiąże się z powikłaniami.

Parasym opracował urządzenie, które przeprowadza stymulację poprzez gałąź nerwu błędnego, która biegnie przez ucho zewnętrzne. Ta metoda jest obecnie znana jako przezskórna stymulacja nerwu błędnego (tVNS) lub nieinwazyjna stymulacja nerwu błędnego (nVNS).

Urządzenie Parasym

Kontrolowane badanie kliniczne, w którym mierzono wpływ urządzenia Parasym na autonomiczny układ nerwowy, wykazało, że zaledwie 60 minut jednorazowego stosowania miało znaczny wpływ na wzrost aktywności przywspółczulnej u większości uczestników. Aktywność przywspółczulną i współczulną zmierzono poprzez rejestrację zmienności rytmu zatokowego serca (HRV), które mierzy odstęp czasu między uderzeniami serca.

Urządzenie Parasym znacząco zwiększyło zmienność przedziałów R-R u 75% uczestników – co oznacza lepszy wynik HRV, a to jest skorelowane z lepszym samopoczuciem.

Na podstawie wyniku badania HRV można określić wiek biologiczny człowieka (nie chronologiczny). Po jednorazowej godzinnej stymulacji wiek HRV zmniejszył się u 70% uczestników. 

Zmiany związane ze zmiennością przedziałów R-R były zwiększone lub wiek HRV zmniejszył się u 90% uczestników. 

Wyniki badania wykazały, że jedna 60-minutowa sesja z urządzeniem Parasym poprawiła miary związane ze zwiększoną aktywacją przywspółczulną u większości badanych.

W badaniu wzięło udział 97 uczestników 44 mężczyzn i 53 kobiety; przedział wiekowy od 18–70 lat. Żaden z uczestników nie zaobserwował żadnych działań niepożądanych.

Źródło: www.parasym.co