Dysfunkcje mitochondrialne są uznawane za jedną z potencjalnych przyczyn napadów padaczkowych, szczególnie w przypadku padaczki lekoopornej oraz ciężkich postaci epilepsji (3). Ponieważ fosforylacja oksydacyjna mitochondriów stanowi główne źródło ATP w neuronach, a mitochondria uczestniczą w komórkowej homeostazie Ca (2+) i wytwarzaniu reaktywnych form tlenu, ich dysfunkcja silnie wpływa na pobudliwość neuronów i transmisję synaptyczną. Dlatego uważa się, że dysfunkcja mitochondrialna ma duże znaczenie w generowaniu napadów padaczkowych. Ponadto wiadomo, że dysfunkcja mitochondriów wywołuje śmierć komórek neuronalnych, co jest istotną cechą padaczki opornej na leczenie. Działania mające na celu wsparcie mitochondriów wraz z ochroną neuronów są obiecującymi interwencjami w przypadku padaczki (1)
